Dylogia Ginger Scott - "Chłopak taki jak ty" i "Dziewczyna taka jak ja"

Dziś na tapecie dylogia „Jak my” Ginger Scott, autorki powieści z gatunku youn adult i new adult.

W maju 2018 roku dostaliśmy „Chłopaka takiego jak ty”, a niedawno wydano „Dziewczynę taką jak ja”. Obie książki tworzą historię inną od wszystkich. Dlaczego? Ze względu na oryginalność fabuły i kreację bohaterów, ale po kolei.

Historia zaczyna się, gdy Josse jest małą dziewczynką. Wraz z przyjaciółmi organizuje wyścigi na swoim podwórku. Szybko okazuje się, że dzień na który czekała z taką niecierpliwością, staje się najgorszym w jej życiu. Jej matka odchodzi z kochankiem i nawet nie ogląda się na córkę. Pijany ojciec w przypływie rozpaczy próbuje wjechać samochodem w dom i w Josse przy okazji, ponieważ dziewczynka nieszczęśliwie stoi mu na drodze. Na szczęście obok jest Christopher, chłopak z rodziny zastępczej, który odpycha ją na bok. Sam zostaje potrącony i doznaje urazu mózgu, choć zgodnie z wszelkimi prawami fizyki, powinien umrzeć. Rodzina zastępcza się go pozbywa i chłopak znika z życia Josse.

Gdy dziewczyna ma siedemnaście lat, jest zagubiona i żyje na granicy przepaści. Właśnie wtedy w mieście pojawia się ktoś bardzo podobny do Christophera. Z tym że nazywa się Wes i twierdzi, że jej nie zna, ale Josse jest pewna swego i bardzo uparta. Zaczyna testować zdolności chłopaka.

Opowieść ma lekki (i lekki to słowo klucz) wątek fantastyczny. Ale nie to jest najlepsze w tej książce. Myślę, że najcenniejszym, co możemy z niej wyciągnąć to bohaterowie. Dwójka młodych ludzi, która w swoim życiu przeżyła bardzo mało szczęśliwych dni. Żadne z nich nie miało beztroskiego dzieciństwa. Wesa przerzucano z rodziny do rodziny, a Josse wychowywała się z ojcem alkoholikiem, który jej nie dostrzegał. Mimo to oboje mają siłę, by walczyć z przeciwnościami losu. Jest to historia o miłości dwójki nastolatków, ale nie tylko. Mamy tutaj opowieść o sile, walce i przekraczaniu własnych granic.

Szczególnie spodobała mi się Josee. Ginger Scott stworzyła wspaniały kobiecy autorytet, który jest łatwy w odbiorze i wydaje się naprawdę realistyczny. Jest to dziewczyna, która stopniowo zmienia się z buntowniczki w odpowiedzialną kobietę, która nigdy się nie poddaje, a wszelkie porażki przekuwa w atuty. Nawet na mnie zrobiła wrażenie.

Całość dobrze się czyta, choć w drugiej części znalazłyby się ze dwa wątki, które można uznać za lekko naciągane, ale summa summarum gubi się to w całości.

Gdybym miała coś zmienić, dodałbym więcej fizycznej chemii pomiędzy postaciami (przynajmniej w drugiej części). W końcu to młodzi ludzie. Rozumiem że ich relacja jest przede wszystkim silnie platoniczna, jakby na wyższym poziome, ale trochę więcej pożądania by nie zaszkodziło. - To znaczy ono tam jest, bo tak jest napisane, ale zupełnie tego nie czuć. Wiecie o co mi chodzi? - Chociaż z drugiej strony myślę sobie, że to nie jest takie złe. Dla odmiany mamy mniej rozmarzonych westchnień i wyidealizowanych zachwytów.

„Jak my” to całkiem przyzwoita propozycja dla młodzieży, z silną postacią kobiecą i wieloma pozytywnymi przesłaniami (szczególnie w drugim tomie). Historia nie nudzi i dobrze się czyta.

Jeśli lubisz ten gatunek lub szukasz ciekawej książki na prezent dla nastolatki, gorąco polecam. Tak bardzo, że daję pięć piórek na pięć. Należy się.